" उषःकाल झाली "

रात्र रजनी ही सरली

बघा उषःकाल झाली ।

किरणांनी सूर्याच्या

न्हाऊन धरा निघाली ।

चिवचिव ती पाखरांची

गाणी मंजुळ झाली ।

झुळूक गार वाऱ्याची

गुलाब हसतो गाली ।

दूर कुठे तो नाद घंटेचा 

फेरी भक्तांची निघाली ।

नामे विठ्ठलाचा नाद

भक्त तयाचे माऊली ।

Sanjay R.

" नको उघडू ते दार "

नको उघडू ते दार

होतो डोक्याला भार

शांतीच जीवनाचा सार

हवा आपलाच आधार 

साधा सरळ आचार

परोपकारी हवे विचार

मग होणार कशी हार

मनात उत्साहाचा बहार

Sanjay R.

" विरह "

आई आणि बाबा 

तुम्ही गेलात हो सोडून ।

दुःखी मन  हे माझे

सुजले डोळे आता रडून ।

घडवले जडवले मज

दिवस कसे ते काढून ।

घासातला घास दिला

दिवस उपसात पाडून ।

पेन पाटी पुस्तक वही

नाही ठेविले कशास अडून ।

तापातही उशास बसून

काढल्या रात्री हात जोडून ।

क्षण शेवटचा  जेव्हा तुमचा

बघितली वाट जीव तोडून ।

मीच काहो हा असा झालो

न भेटता गेले तुम्ही सोडून ।

Sanjay R.

" एक पडका वाडा "

गावाच्या शिवेवर
आहे पडका वाडा ।
मालक त्याचा म्हणे
कोणी होता बडा ।
म्हणतात तो प्रेमात
झाला होता वेडा ।
वेड पागलपणाचे
याला त्याला छेडा ।
प्रेयसी संगे एकदा
झाला त्याचा राडा ।
काटा तिनं काढला
लागला नाही छेडा ।
म्हणे भूत झाले त्याचे
रात्री अवतरतो वेडा ।
सापडेल जोही त्याला
वाढते त्याची पीडा ।
सगळेच आता भितात
भकास पडला वाडा ।
Sanjay R.

" भाग्य रेषा जीवनाची "

आहेच ती अनोखी

हास्य सदा तिच्या मुखी ।

येण्याने तिच्या घरात

घर बहरले आनंदात ।

सरले दुःख साऱ्यांचे

आले दिवस सुखाचे ।

एकेक पाऊल जीवनाचे

भासे साऱ्यांस गुणाचे ।

म्हणेल कोण सूड तिचा

लौकिक सर्वत्र असे जीचा ।

लेक अशी ती लाडाची

भाग्य रेषा ती जीवनाची ।

Sanjay R.