" भयानक ती रात्र "

परत एकदा तशीच 

अमावसेची तीच रात्र ।

गच्च काळोखात चालले

तोटके मात्रिकाचे मंत्र तंत्र ।

अंगारे धुपरे होते सुरू

कसले जीवघेणे सत्र ।

भुतातकीचा खेळ सारा

ज्वाळानी भरले अग्निहोत्र ।

आकाशात चांदण्यांनी

होते व्यापले सारे छत्र ।

अचानक झाला प्रकाश

दिपले साऱ्यांचे नेत्र ।

परत झाला अंधार काळा

अग्नी तसा तिथेच मात्र ।

पडला सडा पुष्पांचा

देह उरले गलितगात्र ।

कसले कशाचे सामर्थ्य

ढोंगी बाबाचे ते पात्र ।

Sanjay R.

" शब्द शेवाटाचा "

अजूनही आठवतो मला

तुझा तो शब्द शेवटाचा ।

 सारेच बदलले जग माझे

नव्हता आधार जगण्याचा ।

सांग मंथन किती करायचे

गुन्हा काय होता कुणाचा ।

सोडून तू गेलीस आणि

हरलो मंत्र मी जीवनाचा ।

आज कसा तो अचानक

उठला पडदा आठवणींचा ।

वाटे मज तू उभी पुढ्यात

झाला अंत त्या रडगाण्यांचा ।

ये सखे तू परतून आता

नाद होऊ दे हसण्याचा ।

क्षण क्षण हा फुलवू आता

उत्सव तुझ्या या असण्याचा ।

Sanjay R.

" शब्द माझे "

शब्द माझे भावनांचा ओघ

येती कधी झरझर पुढ्यात ।

कधी नकळे रुसून बसती

मनही माझे असते कोड्यात ।

छंद लागला मला तुझाच

काढील कोणी मजला वेड्यात

तुझ्या विना तर सुचेना मजला

रमतो मी तर तुझ्याच ओढ्यात ।

Sanjay R.

" नाते तुझे माझे "

तुझे आणि माझे
अनोखे हे नाते ।
जशी दूर कोकिळा
गीत मधुर गाते ।
साद ऐकून सख्याची
सखी व्याकुळ होते ।
तोडून सारे बंध ती
वेडी प्रेमात होते ।
कृष्णाच्या संगे राधा
विसरून सारे जाते ।
दरवळे प्रीतीचा गंध
हेच तुझे माझे नाते ।
Sanjay R.

" ती अजूनही तिथेच आहे "

जग पोहचले मंगळावर
चंद्र तर घरचाच झाला ।
आकाशच सर करतोय आता
जमाना व्हर्चुअल चा आला ।

झपाट्याने पुढे जातोय सारे
काळ जुना इतिहास झाला ।
आचार विचार सारे बदलले
माणुसकीचा तर झाला पाला ।

अजूनही मात्र तू आहे तिथेच
बंधनांचा का तुझ्यावरच घाला ।
हो मुक्त टाक तोडून ही बंधने
चिंता तुझी गं आहे कुणाला ।
Sanjay R.