नेहमीचाच तिचा परिपाठ
अगदी वेळेवर ती येते ।
निजवून साऱ्या जगाला
हळूच निघून जाते ।
जाण्याने मात्र तिच्या
होतात सारे जागे ।
चंद्र आणि चांदण्या
असतात तिच्या मागे ।
नाते तिचे या धरेशी
बांधले अंधाराशी धागे ।
थकलेल्यास देण्या विसावा
येई रात्र उजेडाच्या मागे ।
Sanjay R.
सांगून कुठे येतो
यणारा हा काळ ।
खोल करी घाव
असतो फक्त छळ ।
नसते त्याला कधीच
कुठली कशाची वेळ ।
अनावर दुःख देतो
कसा त्याचा खेळ ।
जातो तोडून सारे
आयुष्याचे मेळ ।
Sanjay R.
सगळ्याच वाटा इथे अनोळख्या
जायचे कुठे ते ठरलेच नाही ।
एक एक पाऊल पडते पुढे
आलो कुठे मी कळलेच नाही ।
लागलेत किती ते खाच खळगे
पडलो झडलो मोजलेच नाही ।
वणवण चाले ही पोटासाठी
अजून पोट ही भरलेच नाही ।
दशा मनाची दिशा जगण्याची
इच्छा कुणाचीच हरली नाही ।
दूर कुठे या सम्पतील वाटा
वेळ अजून ती सरली नाही ।
Sanjay R.
