" पडद्यामागचा बाप "

बाप घराचा आधार

उचले सारा भार ।

करून कष्ट अपार

करी उभा संसार ।

झेलतो सारे वार

मानतो कुठे हार ।

अव्यक्त ते  विचार

तीक्ष्ण लागे धार ।

वाटे करतो प्रहार 

अंतरात बंद सार ।

Sanjay R.

" छंद हा वेगळा "

काहूर मनात विचारांचे
मिळे शब्दांना आधार ।
छंद हा वेगळा किती
कविता जीवनाचा सार ।

शब्दच करी सारे व्यक्त
आयुष्य सुख दुःखाचा भार ।
डोळ्यात आसवांची गाथा
आणि देई लेखणी आकार ।

चकमक होता शब्दांची
तुटती सारेच विकार ।
हुंदका येई अंतरातून
शब्दपुढे शब्द लाचार ।
Sanjay R.

" काहूर उठलं पुन्हा "

थंडी सुरू झाली कशी

यात सांग कुणाचा गुन्हा ।

आठवण आली तुझी

नि काहूर उठलं पुन्हा ।

आहेस कुठे तू सांगना

माझा मीच झालो सुना ।

बघतो दूर  तिथे शुन्यात

घाव आहे कुठे तो जुना ।

Sanjay R.

" देऊ कसे सोडून सारे "

प्रवास हा जीवनाचा

देऊ कसे सोडून सारे ।

जीव छोटासा मुंगीचा

हट्ट किती जगण्याचा ।

कण कण गोळा करी

विचार कुठे मरणाचा ।

जीवन हे अनमोल किती

शोधू क्षण आनंदाचा ।

सारून दूर दुःख सारे

करू प्रयास हसण्याचा ।

बघ जरा तू दूर गगनात

ताप किती त्या सूर्याचा ।

दूर सरतो अंधार सारा

शीतल प्रकाश चंद्राचा ।

उठ मानवा जागा हो

सोड विचार जाण्याचा ।

Sanjay R.

" दिव्यातली वात "

जळते जेव्हा दिव्यात वात

तेलाची असते वातीला साथ ।

करूनीया पुढे प्रकाश हात

 करतो कसा अंधाराचा घात ।

अशीच सरते आयुष्याची रात

उजेडाची काळोखावर मात ।

रात्र निघता मग होते प्रभात

चांदणी कशी ती होते अनाथ ।

Sanjay R.