" दिव्यातली वात "

जळते जेव्हा दिव्यात वात

तेलाची असते वातीला साथ ।

करूनीया पुढे प्रकाश हात

 करतो कसा अंधाराचा घात ।

अशीच सरते आयुष्याची रात

उजेडाची काळोखावर मात ।

रात्र निघता मग होते प्रभात

चांदणी कशी ती होते अनाथ ।

Sanjay R.

" माझी कविता "

आठवण आली तुझी की

सुचतात मला शब्द ।

नसतीस तू सोबतीला तर

बसलो असतो ना स्तब्ध ।

प्रयत्न तर खूप करतो

माहीत नाही कसे हे प्रारब्ध ।

हवी तुझी साथ मला

तुझ्यातच व्हायचं मला मुग्ध ।

Sanjay R.

" क्षण चार आनंदाचे "

घ्या जगून 

दिवस चार हे जीवनाचे ।

धडपड जगण्याची

दिवस सारेच हे कष्टाचे ।

दिवस एक तो

येई आमंत्रण मरणाचे ।

उरेल मागे

सुटेल क्षण ते जगण्याचे ।

हवे मनाला

काहीच धागे ते उरण्याचे ।

सुख दुःख सोबती

वेचू चला क्षण आनंदाचे ।

Sanjay R.

" ती रात्र "

ती रात्र अंधाळलेली
गेली कशी मज कळलेच नाही ।
धुंद होती ती हवा,
मदहोश होते मन कळलेच नाही ।
रात्रीस बहरली रातराणी
दरवळलेला गन्ध कळलाच नाही ।
दोन भावनांचा मेळ
प्रणयाचा तो खेळ कळलाच नाही ।
सर्वस्व झाले एकरूप
बंधन कशाचे आता उरलेच नाही  ।
तू फक्त आणि मी
सत्य जीवनाचे कळले सारे काही ।
Sanjay R.

" आयुष्याची परीक्षा "

असतो रोज एक पेपर

जीवनाची हीच परीक्षा ।

सामोरे जायचे रोजच

गुणांची नसते अपेक्षा ।

सुख म्हणतात ते आहे कुठे

भोग भोगायचे हीच दीक्षा ।

जगण्यासाठी चाले सारे

घ्यायचे श्रम हीच शिक्षा ।

घेतो वेचून थोडा आनंद

उंच उडायचे ही अपेक्षा ।

Sanjay R.