रात्र होता अंधार दाटतो
सूर्य पल्याड विसावतो ।
फुलले चांदणे अंगणात या
चन्द्र ढगाआडून डोकावतो ।
बेधुंद झाली रात राणी
सुगन्ध तिचा तो दरवळतो ।
रातकीडयांनी ताल धरला
मधेच काजवा लुकलूकतो ।
वृक्ष वेली घेती झोका
हळूच वारा सळसळतो ।
दूर जळते एक पणती
जीव माझा धडधाडतो ।
Sanjay R.
सांगू कसे मी कुणा
किती हा उनाड वारा ।
बेचैन होते मन
बारसतात जेव्हा धारा ।
होतो सूर्य ढगाआड
होई शांत तेव्हा पारा ।
गंध मातीचा सुटे
भिजे चिंब पसारा ।
होता शांत वारा आणि
चमचमतो तारा ।
Sanjay R.
होते कधी पहाट
कधी होते रात्र ।
बिघडले सारे आता
दुनियेची या तंत्र ।
घरातच राहा
जाऊ नका बाहेर ।
पाळा एकच हा
जीवनाचा मंत्र ।
दिवस हे आलेत कसे
नाही उरला टाळतंत्र ।
का हिरावले माणसा
तूच तुझे स्वातंत्र्य ।
Sanjay R.
मनात वादळ माझ्या
असा मी आहे कसा ।
सहजच आला विचार
का आहे मी असा ।
आहे का दिसतो जसा
की फक्त वाटतो तसा ।
या ना थोडे तुम्ही बसा
रुसू नका, थोडे हसा ।
सुखी जीवनाचा तर
आहे एकच वसा ।
जीवन असले जरी
दुःखाचा एक फासा ।
तोडून सारे पाश
हसा तुम्ही हसा ।
Sanjay R.
स्वप्न होते एकच
राहिले ते अपूर्ण ।
आशा या डोळ्यात
होणार कधी सम्पूर्ण ।
सरल्या कितीक रात्री
अखंड डोळ्यांचे धरणे ।
उघड्या डोळ्यांनी बघतो
माझे मीच मरणे ।
उत्सव होतो साजरा
लावून दारांना तोरण ।
फुले गेली कोमेजून
हेच अंतिम चरण ।
Sanjay R.
