" झाला उध्वस्त संसार "

होता संसार सुखात
क्षणात लोटले दुःखात ।

दिवसभर करून कष्ट
पडायचे घास दोन पोटात ।

आले वादळ कोरोनाचे
झाला संसार उध्वस्त ।

घर गेले वाटा सारल्या
मार्ग घराचा डोळ्यात ।

नाही भय मृत्यूचे परी
जिद्द जगण्याची मनात ।
Sanjay R.

" क्षण जीवनाचा "

क्षण क्षण या जीवनाचा

कठीण झाला किती ।

दिवस सैरवैर फिरण्याचे

स्वप्न सारी झालीत रीती ।

नव्हता कुठला आतंक

नव्हती कुठली भीती ।

क्षणात सरले सारे 

थांबली चाकांची गती ।

झाला माणूस निराधार

झाली नात्यांची क्षती ।

बघा आकाश सारे

उरले तेवढेच हाती ।

Sanjay R. 

" हृदय मी दिले तुजला "

अंतरात आहेस माझ्या तू

सदा असते विचारात तू ।

तुजविण न सुचे मजला

आहेस माझ्या प्रेमात तू ।

दिवस असो वा रात्र असो

स्वप्नात माझ्या असतेस तू ।

हृदय मी दिले तुजला

झालीस माझे जीवन तू ।

प्रवास आता या जीवनाचा

करू सोबतीने मी आणि तू ।

ऊन असो वा असो पाऊस

अंगणात मनाच्या तूच तू ।

आनंदाची बरसात होता

भिजलेल्या धरेचा गन्ध तू ।

Sanjay R.

" जीव गेला कावून "

तू थांब घरात

मी येतो जाऊन ।

कुठी हाये कोरोना

येतो मी पाहून ।

थकून गेलो आता

घरात मी ऱ्हावून ।

दूर ऱ्हाय दूर ऱ्हाय 

पालुपद गाऊन ।

हिंडन न्हाई फिरणं न्हाई

गेलो आता कंटाऊन ।

जवा तवा थेच थे

भौ जीव गेला कावून ।

धा बारा दिस आता

हाये म्हनते अजून ।

जुन्यावानीच होऊ दे

निंगीन सजून धजून ।

Sanjay R.

" एक कप चहा "

फक्त एकच कप चहा
पण देते स्फूर्ती पहा ।
नाही मिळाला तर
दुखते डोकं महा ।

येते जेव्हा तलफ
होतो अस्वस्थ किती ।
एक घुट पिल्यावर
पळते सारीच भीती ।

कडक स्पेशल दुधाचा
पितांना चहा गरमच हवा ।
थंड मात्र झाला तर
नाही कामाची ती दवा ।

पाहुणा असो वा मेहुणा
स्वागत चहानेच करायचे ।
एक कप चहा पाजून
कुठलेही काम काढायचे ।

ओळख पाळख मैत्री नाते
चहाच करतात दृढ ।
आहे अमृत तुल्य हे पेय
असतात उपाय याचे गूढ ।
Sanjay R.