" जाग माणसा जाग "

जाग माणसा जाग
किती तुझा राग ।

अंतरात तुझ्या आग
विवेक थोडा माग ।

सय्यमाने रे वाग
माणुसकीला लाग ।

सोड वासनेचा माग
नको लावूस रे डाग ।

जाग माणसा जाग
प्रेम आयुष्याचा भाग ।
Sanjay R.

" राधेचा रे तू कृष्ण "

सांग रे कान्हा तुज
काय तुला मी म्हणू ।
गोपाळ तुज मी म्हणू
की रे मनमोहन म्हणू ।
देवकीचा रे पुत्र तू की
यशोदेचा लाल मी म्हणू ।
सुदामाचा रे मित्र तू की
अर्जुनाचा सारथी म्हणू ।
गोपिकांचा रे तू प्रियवर
की राधेचा रे प्राण म्हणू ।
रे कन्हैय्या बसरीवाला तू
तूच राधा कृष्ण मी म्हणू ।
प्राणेश्वर तू सरवात्मा तू
चित्तयोगी परमात्मा म्हणू ।
Sanjay R.

" काय तुझा गुन्हा "

काय तुझा गुन्हा
दिसणार नाहीस पुन्हा
पेटवून गेला तो
हैवान आहे जुना ।

हो अंबा तू आहेस दुर्गा
राहू नकोस अशी शांत ।
मालवून जळती ज्योत
होऊ नकोस निवांत ।

ओठातली हाक तुझ्या
पडू दे सगळ्यांच्या कानात ।
पेटून उठू दे ज्वाळा आता
ठेव निखारे अंतरात ।

दे वाट त्या वेदनांना
घे टेम्भा एक हातात ।
टाक सम्पवून दुष्ट सारे
नको नावनिशान आसमंतात ।
Sanjay R.

" कलंक "

तू माणुसकीला रे कसा
आहेस एक कलंक ।

सम्पवलेत किती रे आजवर
तू असेच जीवनाचे अंक ।

वासने पाई तुझ्या रे गाठला
तू क्रूरतेचा उच्चांक ।

हो माणूस तू आतातरी
नको कोरुस माथ्यावर कलंक ।
Sanjay R.

" माझा मीच हसतो "

गर्दी असो वा मी एकटा
नसता कुणाची सोबत
करतो मी संवाद मग
माझ्याच मनाशी ।

काल्पनिक ते सारे
चित्र उभे होते पुढ्यात
त्यात ठेवतो मी मलाच
सगळ्यांच्या मधात ।

मनाला माझ्या हवं तसं
आणतो घडवून सारं
आणि सहजच हसतो
आपल्याच मनात ।

उघडते दार आनंदाचे
वेचतो क्षण जीवनाचे
अनुभव तोही आगळा
दिवस जातात मग सुखात ।
Sanjay R.