गरिबी जिथे वसते
ते असते गाव ।
सुविधांचा तर असतो
नेहमीच तिथे आभाव ।
मोडक्या तोडक्या जागी
जमिनीवर चाले शाळा ।
मास्तर नाही आले तर
उघडतच नाही ताळा ।
नाही डॉक्टर दवाखाना
गळा पकडतो आजार ।
गरज पडली तरी बघा
नसतो कशाचा बाजार ।
फाटकं तुटकं घालायचं
कसं तरी पोट भरायचं ।
दिवसभर शेतात काम
मरेस्तोवर करायचं ।
थंडी असो वा पाऊस
आडोशाला निजायचं ।
सरेल दिवस तेव्हा ना
चटकन तसच मरायचं ।
Sanjay R.
ओळख तुझी माझी
बघ जुनी किती ती
अनोळखी आता झाली ।
मान बाजूला करून तू
आजच दूर तू
का ग अशी निघून गेली ।
आठव तो दिवस परत
होता नजरानजर जेव्हा
काळीज तू घेऊन गेली ।
मोह परत बघण्याचा
सांगून मनास माझ्या
ओढ किती तू लावून गेली ।
मनात भावना माझ्या
व्याकुळ अजूनही तशाच
साऱ्याच उलथून गेली ।
लावू नको परत आता
हुरहूर या जीवाला
पालवी प्रेमाची सरून गेली ।
Sanjay R.
श्रद्धा हीच आमची
या जीवनाचा पाया ।
अंधश्रद्धा आमची
जाते जीवन वाया ।
श्रद्धे विना काय उरते
पुढ्यात मोह माया ।
राग लोभ द्वेष मत्सर
अंतरातल्या छाया ।
पळापळ चाले नुसती
थांबते कुठे काया ।
सारून दूर जायचे
सुखी जीवन कराया ।
Sanjay R.
माझे व्यासपीठ मासिक मुंबई फेब्रुवारी 2020 अंकात माझ्या " झाला गाव सुना " या कवितेचा समावेश करण्यात आला. संपादकांचे खूप खूप आभार .
स्वप्न नकळत येतात
देऊन आनंद जातात ।
कुणी सांगा निरोप माझा
ठेऊ किती मी मनात ।
सागर विचारांचा भरला
मावेना आता अंतरात ।
मन करून आज मोकळे
विहरायचे मज अनंतात ।
प्रतीक्षा वाटे नको आता
घे सामावून मज तुझ्यात ।
दिसणार नाही तुला रे
थेंब आसवांचा डोळ्यात ।
Sanjay R.
