" सत्य जीवनाचे "

मृत्यू सत्य जीवनाचे
नाही कुणाच्या मनाचे ।

जन्मसोबत बांधलेले
रहस्य हे आयुष्याचे ।

जाई घेऊन नकळत
क्षण त्यात सुख दुःखाचे ।

जगला जो आनंदाने
दुःख त्यासी कशाचे ।

सत्याचा मार्ग ज्याचा
नाव अलौकिक त्याचे ।

जगला सरला काय उरला
मार्ग सारे जीवनाचे ।
Sanjay R.

" सपना अपना "

कोई एक हो अपना
नही वह कोई सपना

खुशबू जीसकी साथ
दिलही जाने दिलकी बात

महक उठे सारा आसमान
कैसे होगा दिल अनजान ।
Sanjay R.

" नही दूर तुम "

नही तुम दूर हमसे
हो बसे दिलमे हमारे ।
जी चाहता जब मिलनेका
याद करते सपने सारे ।
खुशीयोके वो सारे पल
आखोमे बसे सारे नजारें ।
मीले राहत दिलको और
करे दिल दिलको इशारे ।
Sanjay R.

" दोस्तायची दोस्ती "

अंगत झाली पंगत झाली
दिसभर दोस्तायची मले
भाऊ मस्त संगत झाली

उखाने झाले पाखाने झाले
शायेतल्या जमान्यांचे मंग
तश्शेच सारे धिंगाने झाले

हरिक होता सर्यायलेच
मारामारी भांडणायचे
किस्से गाऊन झाले

निंगा म्हने आता सारे
घरी जाचा वकत आला
तोंडं सऱ्यायचे सुकून गेले ।

दोस्तायन दोस्तायले
हात हलवून जाय जाय केले ।

Sanjay R.

" तूच माझी प्रीत "

कळतंय मला तुझं गं
माझ्यावरचं हे रुसणं ।
डोळ्यात माझ्या बघत
गालातल्या गालात हसणं ।

मलाही वाटत थोडं
असच तू थोडं रुसावं ।
हसताना गालावर तुझ्या
त्या गोड खळीला बघावं ।

आकाशातून सरसर येणाऱ्या
पावसात थोडं भिजावं ।
गरम गरम चहा आल्याचा
पीत हितगुज थोडं करावं ।

रंगलेल्या त्या गप्पांमध्ये
प्रीती ला थोडं फुलवावं ।
घेऊन तुझा हात हातात
मनाला हळुवार झुलवावं ।

प्रीत माझी ग तूच प्रिये
तुझ्या विना नाही रंग ।
सोडू नकोस कधीच मला
हवा मला तुझाच संग ।
Sanjay R.