” गीत सुरांचे “

मुरली वाजे राधा नाचे
मन बेधुंद गीत सुरांचे ।

सळसळ वारा मधुर धारा
फुलून गेला निसर्ग सारा ।

मन मोहक कृष्ण सावळा
मुग्ध राधा रंग वेगळा ।

सुरांची ती मैफिल सजली
कृष्णा सांगे राधा भिजली ।
Sanjay R.

" निघाली माऊलीची वारी "

निघाली पंढरपुरास
माऊलीची वारी ।
दुमदुमला आवाज मुखी
विठ्ठल विठ्ठल, जय हरी ।

नाद चिपळ्यांचा संगे
भगवी पताका खांद्यावरी ।
मनी भाव भक्तीचा
पावले पंढरीच्या वाटेवरी ।

ओढ लागली दर्शनाची
विठ्ठल उभा कर कटावरी ।
माय रुकमाई मागे उभी
लोटला जन इंद्रायणी तीरी ।

अवघा आनंद ओसंडला
विठ्ठलमय झाली पंढरी ।
विठ्ठल विठ्ठल, माझा विठ्ठल
दिसे मजला तो दिशा चारी ।

जय हरी विठ्ठल, जय हरी विठ्ठल
विठ्ठल विठ्ठल, जय हरी विठ्ठल ।
Sanjay R.

" मी ही तरलो "

थोडा हसलो
थोडा रडलो ।
बालपण माझे
आज विसरलो ।।

थोडा उठलो
थोडा पडलो ।
आई बाबा
संगे मी घडलो ।।

थोडा झुकलो
कधी हुकलो ।
समाजात या
खूप शिकलो ।।

कधी उपाशी
कधी तापाशी
झेलून सारे
आता उरलो ।।

जिद्द अजूनही
हद्द दूर ती ।
संग्राम सुरू हा
नाही हरलो ।

माणूस माणूस
जगतो मरतो
अनंतात या
मी ही तरलो ।
Sanjay R.

" छळतेस तू किती "

तू फुलातला सुगंध
दरवळतेस मंद मंद ।
होतो किती मी वेडा
आणी मन माझे बेधुंद ।

पाकळी तू फुलाची
कोमळ किती मनाची ।
वेडावते मला कशी
नजरा नजर क्षणाची ।

झुलते कशी वाऱ्यासह
थांबून मधेच खुणावते ।
बघतो मागे मी परतून
आठवणीत मन गुंतते ।

नवरंगी परिधान तुझा
भासे मज तू स्वप्नपरी ।
छळतेस मज किती तू
नजर भिरभिरते तुझ्यावरी ।
Sanjay R.

" होते सारेच धूसर "

वाट तुझी मी पहातो
रोजच तुझ्या वाटेवर ।

काटा घडयाळीचा थांबतो
मोजतो तू किती अंतरावर ।

वेळ होताच तुझ्या येण्याची
मनात होतो मग एक गजर ।

वाढते गती माझ्या श्वासांची
शोधते नजर तुज दूरवर ।

प्राण येतात मग कंठाशी
आणि होते सारेच धूसर ।
Sanjay R

.