तुझ्याच साठी सखे
असते माझी कविता ।
मनात भाव कितीक
करतो घडा रिता ।
पदो पदी क्षणो क्षणी
तू असतेस माझ्या मनात ।
शब्द होऊन अवतरतेस
झुलते मन क्षणात ।
शब्दांच्याही पलीकडे
लपल्या आहेत व्यथा ।
सांगू कसे तुला मी
अंता वीणा ती कथा ।
थांबवू नको तू हसणे
नको वाटे तुझे रुसणे ।
जीवन ही एक गाथा
हवे त्यात तुझे असणे ।
Sanjay R.
ना भुले है कुछ
ना भुलेंगे कुछ ।
है अरमान वही
दिलसे तो पुछ ।
बाते है वही
जो दिलने कही ।
आज भी है
दिलमे सही ।
यादे अब वही
न भुलना कभी ।
दिल ही दिलका
है साथी अभी ।
Sanjay R.
कशाला ऐकतो रे हा पाऊस
बुडवायची तर त्यालाच हाऊस ।
आलाच तर येणार खूप
पाणी पाणी होणार पाऊस ।
नाहीतर कोरडे आभाळ सारे
घोर जीवाला नको रे लाऊस ।
पाण्याविना जीवन नाही
गीत पावसाचे नको गाऊस ।
जंगल झाडे लयास गेले
हिसका तुझा रे नको दाऊस ।
थोडा थोडा रोज तू पड
सोडून आम्हा नको तू जाऊस ।
Sanjay R.
मुंबई ची लोकल लय भारी
आत घुसण नशिबाची दोरी ।
पायदळ करा कितीही वारी
लोकल मधेच मज्जा न्यारी ।
चढा उतरा ती कसरत खरी
जमत नसेल तर बसा घरी ।
वेळेला पण किंमत भारी
धावपळ असते जन्मभर सारी ।
मुंबई शहर हो लईच भारी
नाशीबावरच असते दोरी ।
म्हातारे कोतारे असाल जरी
मरायसाठीच जगतात सारी ।
Sanjay R.
कल उनको था इंतजार
आज हमको ।
रुठ गये है वो आज हमसे
पुछे अब किनको ।
तरस गये मानानेको आज
कह दो अब उनको ।
सामने जब आये वो हमारे
कहेंगे दिलसे दिलको ।
Sanjay R.
