" माझे मलाच कळेना "

का कुणास ठाऊक
माझे मलाच कळेना
बंध माझ्या मनाचे
मनाशीच जुळेना

कधी आकाशात नजर
वाजे अंतरात गजर
जीव होई अधर
वाटे नाही कुणालाच कदर

कधी मारायच्या खेपा
वाढवायच्या जागीच धापा
वाटे भीती मग
मनच मनावर टाकील का छापा

सहजच मग मनात
चमचमले एक किरण
जोश उत्साह आनंदात
झाले दुःखाचे हरण
Sanjay R.

" कसं जायचं बाहेर "

सांग ना गं आई
कसं जायचं बाहेर ।
पावसाचे असावे कां
इथेच कुठे माहेर  ।

दहा दिवस झालेत
त्याच्या पाहुणचाराला ।
अजून किती मुक्काम
कोण जाईल विचारायला ।

शाळा नाही खेळ नाही
लागलो मित्रांना विसरायला ।
मूडच नाही लागत माझा
आता अभ्यासाला बसायला ।

ये ये म्हटलं तर
इतका का रे येतो ।
सांगत हि नाही
कधी तू जातो ।

जा म्हणा आता
परत तू येशील ।
थोडं दिवस आम्हा
उसंत तर देशील  ।

काकांच्या शेतात छान
पुन्हा तू पडशील ।
वीसरु नको बाबा नाहीतर
जाऊन कुठे दडशील ।
Sanjay R.

" पाऊसच पाऊस "

कसा हो हा पाऊस
पड पड म्हटलं तर पडत नाही ।

आणी पडलाच तर
थोडीही उसंत देत नाही ।

कोरड्या नद्या कोरडे नाले
नावही पैलतीरी नेत नाही ।

आलाच कधी तर
जीव घेतल्या शिवाय जात नाही ।

रिमझिम रिमझिम कोसळेल असा
नदी की नाली काळतच नाही ।

खूप तु रे बरसला
आता विचार कर काही ।

सूर्य कूठे असेल
सारे शोधताहेत दिशा दाही ।

उघड थोडं दार
साऱ्यांचीच झाली त्रेधा तिरपट त्राही  ।

थांब थोडा आता
सांगून जा तू , परत येणार कि नाही ।
Sanjay R.

" चाला वारीले जाऊ "

चालतं का गा भाऊ
वारी ले जाऊ ।

डोये भरून विठ्ठलाले
याची देही पाऊ ।

वरकऱ्याच्या संग संग
काही दिस राहू ।

जय हरी विठ्ठलाचे
भजन थोडे गाऊ ।

चंद्रभागेच्या पाण्यामंदी
एक दिस न्हाऊ ।

आषाढी एकादशीले
पंढरीतच राहू ।

माऊलीच्या दर्शनान
धन्य आपुन होऊ ।

चाल न गा भाऊ
वारी ले आपुन जाऊ ।
Sanjay R.

" स्वातंत्र्य "

हे स्वातंत्र्य  विरांनो
किंमत कुणास तुमच्या बलिदानाची ।

उरला इथे स्वैराचार
हीच गोष्ट इथे अभिमानाची ।

गांधी नेहेरु टिळक भगतसिंग
थोर लेकरं तुम्ही या भूमातेची ।

स्वातंत्र्याचे स्वप्न तुमचे
आग लागली पारतंत्र्याची ।

गीत गाता राष्ट्र गाण
वाटे तिरंगा आम्हा महान ।

नाही उरले सारे सरले
बघा किती आता झालो लहान ।

राजकारणात हा देश नासला
आता चिंता उरली खुर्चीची ।

मान सन्मान नाही इमान
वाटे त्यातच त्यांना शान ।

भेद भाव जाती वाद
पेटत आहे सगळे रान ।

मारणे मारणे रोजचेच झाले
करून सोडले इथे स्मशान ।
Sanjay R.