जिवनाची काय किम्मत काही
वेगाला कुठलीच मर्यादा नाही .
क्षणात होइ उध्वस्त संसार
भोग भोगतो सारा परीवार .
पुढेच बसला काळ बघा तो
जिवनात करतो काळा अंधार .
ठेउन भान थोडे आप्तेष्टांचे
व्हा मित्रांनो गाडीवर स्वार .
तुम्हीच तुमचा व्हा आधार
फुलेल जिवन येयील बहार .
Sanjay R.
दिवस तसा आजचा
किती खास आहे .
तुझ्या आणी माझ्या
मिलनाचा हा प्रवास आहे .
आठवते ती पहिली भेट
अजुनही तिच आस आहे .
नसतेस ना तु जेव्हा
मनाला तोच ध्यास आहे .
गालात तुझे हसणे
आणी हलकेच रागावणे
तोच तर सहवास आहे .
कसा विसरेल ते क्षण
त्यातच माझा श्वास आहे .
जपलीत मी ती सारी फुलं
त्याच्यासाठी तु आकाश आहे.
फुलं मुलं काळजी किती
घराला तुझाच सहवास आहे .
तु मी आणी आपलं जग
सार्यांचाच तु विश्वास आहे .
रस्ता अजुन सरला नाही
अनंताचा हाच प्रवास आहे .
Sanjay R.
(चारोळी १)
जग हे असच आहे
कोण कुणाचं आहे.
नात्यात किती दुरावा आहे
प्रेम परक्याचे पुरावा आहे .
Sanjay R.
(चारोळी २)
झाडु पोछा
नाही कुठल्या कामाचा
मन करा स्वच्छ
होइल देश अभिमानाचा
Sanjay R.
फेबु विचारतो
काय तुझ्या डोक्यात .
काय सांगु त्याला
खुप साठलय खोक्यात .
शब्दांचे तिर
आणी मन भिर भिर .
ह्रुदयावर रेखलेली
न पुसणारी लकीर .
डोळ्यात आसवांची
गर्दी अधिर .
दाटलाय हुंदका तरी
गळा बेफिकीर ....
Sanjay R.
