" कृष्ण सावळा "

रंग तुझा गोरा
मी असा काळा
तु माझी राधा
मी कृष्ण सावळा ।

हसणं आणी मुरडणं
आवडतात तुझ्या अदा ।
गुंतलय मन तुझ्यात
झालो मी फिदा ।

नको अशी रागाउस
नको दुर जाउस ।
श्वासातही तुच माझ्या
नको अंत पाहुस ।
Sanjay R.

" पारा "

नेहमीच असतो तुझ्या
का नाकावर राग ।
सदान कदा चिड चिड
थोडी हसायला लाग ।

हसते जेव्हा तु
खरच छान दिसतेस ।
नकऴत मग तु
मनात जाउन बसतेस ।

उन्हाळा येतोय आता
असु दे खाली पारा ।
मध्यान्ह रात्री रोज
चमकु दे तारा ।
Sanjay R.

" हसत रहा "

बघुन हसरा तुझा चेहरा
वाटतं घ्यावा एक गजरा ।
माळावा तुझ्या केसात
आणी विचारावं
दिसतो किती साजरा ।
तु अशीच हसत रहा
आवडतो मज
भाव तुझा लाजरा ।
Sanjay R.

" हरवलं बालपण "

गेलं ते हसणं खिदळणं
संपली ती मस्ती ।
मोठे झालो ना आता
हरवलं हो ते बालपण ।
पाण्यातल्या बोटी आणी
आकाशातली  विमानं
कागदाची का असेना
किती होती श्रीमंती ।
नव्हता खिशात पैसा
पण नव्हती चिंता कशाची ।
नाव पैसा सारच आलं
तरी संपत नाही भ्रमंती ।
काहीही खा काहीही प्या
विचारांना अफाट गती ।
आता मारा ओषधांचा
शरीराची झाली क्षती ।
Sanjay R.

" गुलाब तु "

अरे तु माझ्या मना
वेडा की खुळा तु ।
भिर भिर असते नजर
शोधतो काय असा तु ।
क्षणो क्षणी अधीर होतो
स्थीर कधी होणार तु ।
रात्र रात्र जागतोस वेड्या
निश्चींत कधी जगणार तु ।
सदान कदा चिंताग्रस्त
खळखळुन कधी हसणार तु ।
उठुन थोडा जागा हो
प्रितीच्या बागेतला गुलाब तु ।
Sanjay R.