" वेड्या मना "

हास्यात कीती सुख असत
दुखः फार फार दुर असत ।
मनात काही काही नसत
सुखाच हेच मुळ असत ।
Sanjay R.

कसाग तुझा हा अबोला ।
राग का ग नाही गेला ।
विसर बघु आता सार
मनच दिलय मी तुला ।
Sanjay R.

वेड्या मना
कारे तु वाट पाहतोस ।
सरली वेळ आता
आतल्या आत तुच जळतोस ।
Sanjay R.

ठेउन मला इथ
पुढ तु निघालास ।
विचार माझ्या मनाचा
का नाही करवलास ।
देवा फक्त एकदा रे तु
बोलव तुझ्या दर्शनास ।
जपील माळ मी
अर्थ लाभेल जिवनास ।
Sanjay R

वाट गाडीची पाहतो
धिर नाही धरवत ।
असंख्य लोंढे माणसांचे
का कुणालाच नाही जाणवत ।
Sanjay R.

" दर्शन "

ठेउन मला इथ
पुढ तु निघालास ।
विचार माझ्या मनाचा
का नाही करवलास ।
देवा फक्त एकदा रे तु
बोलव तुझ्या दर्शनास ।
जपील माळ मी
अर्थ लाभेल जिवनास ।
Sanjay R

" अरे देवा "

जिव माझा अडकला
तुझ्यात रे देवा ।
भेटायच तुज मला
तुच सांग केव्हा ।
नजर लाउन बसलो
मनात तुझाचरे धावा ।
घडव दर्शन तु आता
नंतर देशील विसावा ।
Sanjay R.

" सांग रे देवा तुच "

लोभस मोहक डोळे निळे
चेहर्या वरती हास्य खुळे ।
प्रसन्न चित्त ते रुप आगळे
क्षणात मनाशी मनही जुळे ।
Sanjay R.

मनात माझ्या
असे तुझाच ध्यास ।
का छळतोस मला
जड जातोय आता
एक एक श्वास ।
सांग रे देवा तुच
कसा रे हा सहप्रवास ।
Sanjay R.

" जी लेते है "

खुश तो हम
अकेलेभी रह लेते है ।
मगर साथ हो अपनोका
तो दो चार दीन
जादा ही जी लेते है ।
Sanjay R.

तीर भी अपना
कमान भी अपनी ।
सीना भी अपना
दर्द भी अपना ।
ना कुछ पराया तो
सबकुछ है अपना ।
अब चाहत है दिलमे
साथभी हो तो अपना ।
Sanjay R.

ना कहो हमे पत्थर दील
दील है अमानत आपकी ।
चाहो जैसे तोडो मरोडो
चाहत तो सिर्फ है आपकी ।
Sanjay R.

चाहत दिलमे इतनी
की बयाॅ न कर सके ।
दील उनका तुटा और
हम कुछ ना कर सके ।
अबभी दिलमे तमन्ना है वही ।
क्या करे हम भी
उन्हे समझा न सके ।
Sanjay R.