अजूनही तरळतात पुढ्यात
त्याच त्या जुन्या आठवणी ।
शब्दही तेच गुंजतात कानी
गालावर हसू नी डोळ्यात पाणी ।
छोट्या छोट्या गोष्टींना मी मात्र
समजायचो तुझी ती गाऱ्हाणी ।
घट्ट बिलगून सारं कसं सांगायची
वाटायचं किती किती तू शहाणी ।
भरभर बोलत सुटायची जिव्हा
लगामच नव्हता, सुटायची वाणी ।
आता मात्र सारच झालंय शांत
बस मनातच उरली जुनी कहाणी ।
Sanjay R.
No comments:
Post a Comment