लागला ध्यास तुझा
मनात दर्शनाची आस ।
जळी स्थळी पातळी
होतात तुझेच रे भास ।
टाकतो पाऊल पुढे
निरंतर चाले हा प्रवास ।
घालवू कसे आठवणींना
थांबेल तुझ्याविना श्वास ।
असावा सदा तू सोबत
चाले तेची सारे प्रयास ।
ये बा विठ्ठला तू आता
हवा तूच रे आम्हास ।
उघड दार मंदिराचे
अंत नको रे तू पाहुस ।
सांगतो तुला मनातले
जीव गुंतला तुझ्यात ।
Sanjay R.
No comments:
Post a Comment