एकटा असतो मी जेव्हा
विचारांचं उठतं मनात काहूर ।
वाढते गती श्वासांची आणि
भिर भिर नजर मग होते स्थिर ।
शोधतो काय आकाशात पण
बघत बसतो क्षितिजा आड दूर ।
कळतच नाही मग येतो कसा
डोळयांच्या कडेला आसवांचा पूर ।
अंतराळात गवसतो एकटाच नभ
टाकतो देऊन त्यास मी माझा सूर ।
मग वाट बघतो मी पावसाची
आसवंही आहेत भिजण्यास आतुर ।
Sanjay R.
No comments:
Post a Comment