अगणीत विचारांच
कपाट असत ह्रुदय ।
भुत भविष्य यांच
भंडार असत ह्रुदय ।
हास्योनंदाच
कोठार असत ह्रुदय ।
आसवांच भरलेल
गंगाळ असत ह्रुदय ।
जहाल विष पचवणार
श्टमक असत ह्रुदय ।
छोट्यश्या धक्क्यान
तडकणारा काच असत ह्रुदय ।
Sanjay R.
दुरवर पसरलेल्या
सागराच्या अथांग लाटा ।
कधी निर्जन पहुडलेल्या
भकास वाटा ।
अजुनही सलतो तो
खोलवर रुतलेला काटा ।
खुप रडुन घेतल आता
ठरला एक एक अश्रु खोटा ।
नाही उरल्या आता मनात
कुठल्याच रंगांच्या छटा ।
Sanjay R.
No comments:
Post a Comment