डोळ्यांत चमक भावनांची
आणि हास्याची लकीर गाली ।
अवतरले शब्द झर झर
बघ कशी ही कविता झाली ।
माझ्या निराकार मनात आज
आठवणींनी किती गर्दी केली ।
अवती भवती दारवळला सुगंध
गुंतल्या मोगऱ्यात बेधुंद वेली ।
डोकावून पाहण्या आकाशी
निळ्या काळ्या ढगांची गर्दी झाली ।
तुझ्यातच एक व्हायचं म्हणून
सरही हलकेच धाऊन आली ।
तू आणि मी बस दोघंच आपण
रात्र पुनवेची चांदण्यात न्हाली ।
Sanjay R.
रंग असो गोरा वा काळा
भावनेला रंग निळा निळा
मनास वाटे जावे आभाळा
टिपून घ्यावा रंग जांभळा
होऊन जावे कृष्ण सावळा
Sanjay R.
पायता पायता
दिस आला जोळ ।
चला अकोल्याले
करू नोका घोय ।
शर्टा प्यांट
कायले तू घेत ।
वर्हाडी पेहेराव
पायजेन तेथ ।
चला आता बिगी बिगी
लागा रस्त्याले ।
उन्हाच थोडं पायजा
न्हाई त घोर होईन जीवले ।
Sanjay R.
नायनो से जब
मिले दो नायन ।
बढती दिलकी
थोडी धाडकन ।
झूम उठे फिर
तन बदन ।
धधगती ज्वाला
बेकाबू मन ।
ईश्क की आहत
सुंदर गगन ।
रिमझिम बारसे
काले घन ।
Sanjay R.
लुगड्याचा थाट
काही औरच हायं ।
दीसते कशी मी
सांगा ना मायं ।
वऱ्हाडी लोकाईचं
संमेलन मोठ्ठं हायं ।
कोना कोनाले हो
अकोला याचं हायं
बोली भाषा वर्हाडी
साही त्त्याचा मेळा हायं
चालाच लागते ना भौ
घरी रावुन करता कायं
✍🏻
संजय रोंघे
नागपुर /यवतमाळ
