सहजच मनात
विचार आला
सुर्याला इतका
का ताप आला ।
चटचटतं अंग
नि घामाच्या धारा ।
गेला कुठे असेल
थंड गार वारा ।
झाडांचीही पानं
गळुन दुर गेली ।
छोटी छोटी रोपटी
केव्हाच मरुन गेली ।
नद्या नाले विहीरी
सुकुन कोरडे झाले ।
व्याकुळ झाले सारे
गळे सुकुन गेले ।
थेंब थेंब पाणी
मृगजळ झाले ।
डोळ्यातले अश्रु
रुसुन आज गेले ।
Sanjay R.
झाले अधिर मन माझे
लागले वेध मनास माझ्या ।
शोधतो मी मलाच आता
अंतरात काय सांग तुझ्या ।
उडुन गेले ढग सारे
निरभ्र झाले आकाश आज ।
वाढली धग सुर्याची
लोपला त्या नभाचा साज ।
हिरवळ सरली पानही गळले
सळसळ वारा नाही किनारा ।
अंधार रात्री दुर आकाशी
शोधतो मीच तुटता तारा ।
Sanjay R.
असा कसा रे तु मानसा
नकु वाटे तुले लेक लाडाची ।
करु नकु रे असा फरक
देइन तुले थेच सावली झाडाची ।
गर्भामंदीच का करतो तिचा तु अंत
अशानं कसा रे होशीन तु निवांत ।
जलमा आंदिच धाडतो तु तिले
का होशिन रे तु असा मनानं शांत ।
भेद पोरा पोरीचा काउन करतं
सांग लावन कोन माया तुयाशी ।
आसवं पुसाले येयीन बापु थेच
रडनबी थेच घेउन तुले मंग उशाशी ।
नोको लोटु रे असा दुर तिले
हाये थेच एकली मुरती प्रेमाची ।
लाव थोडासाक जिव तिले
होइन जिवनाची तुया पुरती ।
Sanjay R.
भाव भावनांचा हा
खेळ सारा ।
मन मोहुन घेणारा
एक तारा ।
हलकेच स्पर्श करुन
जातो वारा ।
होउन रोमांचित उठतो
देह सारा ।
मनात फुलतो मग
मोर पिसारा ।
Sanjay R.
पडतो का काही फरक
शांतिपुर्ण या सत्याग्रहानं ।
बळी जातोय शेतकरी
फळफळली किती नेतागिरी
बळिराजा तुझ्या मरणानं ।
Sanjay R.
