हम आपको क्या
कभी भुल पायेंगे ।
वक्त आ जाये तो
खुदको भुल जायेंगे ।
हर रोज हम याद
आपको करते है
उठते जागते और
सोते हर क्व्खाब मे ।
ना भुले है अब
ना कभी भुल पायेंगे ।
यादे आपकी देखो
बसी है हर एक सासोमे ।
Sanjay R.
हो जाने दो जो होता है
आवाज जब दिलकी हो ।
गहराइसे सुनो जरा
दीलही दिलमे समाता है ।
Sanjay R.
असतात जिवनाला कथा
भरभरुन असतात व्यथा
पार करायच्या सार्याच
होउन सामोरे स्वत:
बांधुन टाकायची सारी
दुखा:ची संपुर्ण गाथा ।
जगायचे जिवन आनंदाने
करुन हसरा ताठ माथा ।
Sanjay R.
घण घण वाजे घंटा
झाली आता सायंकाळ ।
दुर तो दिसतोय ना धुर
पेटतो तिथं जिवनाचा जाळ ।
कष्ट करुन थकले हात
घरी रडतय तान्हुलं बाळ ।
दोन घासांच्या पोटा साठी
बेंबीची ती तुटते नाळ ।
रोज हाती मरण घेउन ।
उगवते परत तीच सकाळ
Sanjay R
अगणीत विचार
होतात इथे सादर ।
जोशात कधी कधी
विसरतो जनांचा आदर ।
तोलुन मापुनच करा
विचारांचा गजर ।
जोरात नका वाजवु
नकोसा तो बझर ।
Sanjay R
वाटतं मला रोज
खुप प्रेम द्यावं ।
तितकच प्रेम
आपणही घ्यावं ।
जिवनात दुख:
असेल नसेल ।
विसरुन सारं
खुप हसावं ।
सगळं आयुष्य
आनंदात जगावं ।
Sanjay R.
क्या बच्चे
क्या बुढे ।
व्हॅलेंटाइन डे
आहे आज
चला पुढे पुढे ।
उरले आयुष्य
थोडे थोडे ।
उडवु रंग
गुलाबी पुढे ।
Sanjay R.
आठवण तुझी येताच
गोड आभास होतो ।
आनंदाच्या भरात मग
तुझाच मी श्वास होतो ।
दिवस कुठलाही असो
तुझ्यासवे खास होतो ।
नसली ना तु तर मला
फारच गं त्रास होतो ।
तुझ्या माझ्या सोबतीचा
इतकाच सहवास असेल ।
जेव्हा नसु दोघेही आपण
कुणास कुणाचा त्रास नसेल ।
Sanjay R.
