" असच काहीसं "

असच काहीसं
मलाही होतं करायचं ।
हातात घेउन चांदणी
नभात होतं फिरायचं ।
मधेच घालुन प्रदक्षीणा
चंद्राला होतं धरायचं
दुर असणार्या सुर्याला
आणुन जवळ सोडायचं ।
गरमी होताच फार मग
बरफात त्याला ठेवायचं
रात्री त्याला सोडुन देउन
सक्काळी त्याला धरायचं ।
अंगणात रोपटं छान
चमचम चांदणीचं लावायचं ।
फुल चांदणीचं उगवताच
सुगंधात बेधुंद होउन नाचायचं ।
Sanjay R.

नदी काठचा
गाव माझा ।
वाहते पाणी
झुळझुळ वाजा ।
रोज सकाळी
पोहायची मजा ।
सायंकाळी होतो
दीपोत्सव दुजा ।
Sanjay R.

अनोखा असा हा
प्रेमाचा मणी
मनात ठसली की
नाही उरत
दुसरी कोणी ।
तिच असते
मनातली राणी ।
मनच मनाची
व्यथा जाणी ।
Sanjay R.

" सुकुन "

हे जिंदगी
भरी मैफीलसे
उठाकर न
ले जाना मुझे ।
दिलमे अबभी
उन्हे पानेकी
तमन्ना है बाकी ।
न जाने कब
उनको याद
हमारी आयेगी ।
प्यारी सी
मुस्कान उनकी
जिंदगी को
सुकुन दे जायेगी ।
Sanjay R.

" होइल सकाळ "

हळुच साधतो
डाव आपुला ।
मारुनी डंख
करतो घायाळ ।
दुखावते मन
डोळ्यात पाणी
जिव्हारी बाण
मन रक्तबंबाळ ।
संथ श्वास
ह्रुदयात जाळ ।
विसरा सारे
येउ द्या काळ ।
सरता भ्रमण
त्या चंद्राचे ।
उगवेल सुर्य
होइल सकाळ ।
Sanjay R.

फार लाउन
घेतेस तु मनाला ।
काय फरक
पडतो कुणाला ।
मन गुंततं
जातं मग विचारात ।
फरक पडतो मग
थोडा आचारात ।
एक हास्य तुझे
विसरतो सारं क्षणात ।
Sanjay R.

" वाट आयुष्याची "

तबल्याच्या नादात
धा धा धीं धीं वादात ।
पेटीच्या साथात
विणेच्या तारात ।
रंगत जिवनाची
अशी सजली ।
रुणझुण रुणझुण
पावले पडती ।
वाट आयुष्याची
आनंदात बहरली ।
Sanjay R.

" वाट आयुष्याची "

तबल्याच्या नादात
धा धा धीं धीं वादात ।
पेटीच्या साथात
विणेच्या तारात ।
रंगत जिवनाची
अशी सजली ।
रुणझुण रुणझुण
पावले पडती ।
वाट आयुष्याची
आनंदात बहरली ।
Sanjay R.