बसून बसून जाणवतो थकवा
शीण आला दिमाखाला ।
विचारांचं जाळं मोठं किती
लागतं काय त्यात गुरफटायला ।
भूतकाळाच्या आठवणी अनेक
लागतो कधी उलगडायला ।
त्यातच मग गुंफून घेतो
नसतं कोणी सोडवायला ।
दिवसा मागून दिवस जातात
वेळच नसतो जगायला ।
दिवस अंताचा येऊन ठेपतो
जातो कसा मग मरायला ।
Sanjay R.
No comments:
Post a Comment