" ओझं "

भुत संशयाच
मानगुटीवर बसल ।
गाडं जिवनाचं
तिथच फसलं ।
भोगायच स्वता:लाच
कोणी कितीही हसलं ।
नशीबाचा खेळ सारा
कुणास ठाउक का ते रुसलं ।
लपवतो सारी दुखः
ह्रुदयात बघा सारच ठुसलं ।
Sanjay R.

मणभर ओझ घेउन डोक्यावर
निघतो रोज मी जगायला ।
थकलो कुठ ठेउ ओझ आता
मंद झालेत श्वास तरायला ।
Sanjay R.