राजा शिवाजी

मावळ्यांचा तू सखा

तू मराठ्यांचा राजा ।

मावली तुझी जिजाई 

धान्य ती तुझी आई ।

हिंदवी स्वराज्य स्थापिले

कित्येक खान लोळविले ।

स्वप्न तुझे ते सुराज्याचे

आहेत आता खांदे आमुचे ।

संजय रोंघे

डोळ्यात दिसे आसवं

चेहरा केविलवाणा

डोळ्यात दिसे आसवं ।

हृदयात माया ममता

म्हणू कसे मी ते फसवं ।

होऊन अस्वस्थ जरासा

शोधला त्यात मी अर्थ ।

नाही कळले मलाही

होता लपलेला स्वार्थ ।

बघून मजला तो हळवा

हळूच हसला मनात ।

देऊनी हात मी तयास

फसलो कसा रे गुन्ह्यात ।

विश्वासाचे भूत कसे ते 

डोक्यात अजूनही नाचते ।

व्यर्थ चिंता या मनाची

का बघून मलाच हसते ।

Sanjay R.

अंधाराची वाटते भीती

अंधाराची वाटते भीती

उजेडातही राक्षस किती ।

दिसेना रात्रीत काही

दिवसाला कापतात फिती ।

Sanjay R.

ते दिवस जुने

येतील का परत

ते दिवस जुने ।
मित्रांशीवाय बघा
वाटते किती सुने ।

शाळा कॉलेजमधली
आठवते ती मस्ती ।
कामाच्या व्यापात
चढली आहे सुस्ती ।

मेहनत दगदग हो
किती करायची ।
उरलेच दिवस किती
तयारी करा मरायची ।

तरी एकदा वाटते
जगावे ते दिवस ।
सांग ना देवा तुला
करू कशाचा नवस ।
Sanjay R.

कसे हे स्वप्न

बघू काय कसे मी स्वप्न
विसरलो मनास जपणं ।

आशा आता मावळल्या
नशीबातच आहे खपणं ।

नाही गालावर हास्य
डोळे पुसतच रडणं  ।

नाहीं आधार कशाचा
ठाव मजला पडणं ।

नाही दिवस नाही रात्र
काय कसं हे जगणं ।

नशिबाचा फेरा सारा
कधी येईल ते मरण ।
Sanjay R.