वाहरे वा कोरोना

वाह रे वा कोरोना
तू आलास का परत ।
करमत नसेल ना तुला
माणसं का नाही मरत ।

कितिकांना घेऊन गेलास
पाणी डोळ्यात तू भरत ।
तरी दोन वेळा घेतली लस
पण कारे तूच नाही मरत ।

आप्त गेले पैसा गेला
अजूनही आहेत ते रडत ।
जगण्यासाठी बघ कसे ते
आहोत रे आम्ही लढत ।

मास्क लावला हातही धुतले
स्यानिटायझर आहोत मळत ।
कोणी म्हटलं येतो घरी तर
नको येऊस उत्तर देतो पळत ।

शाळा बुडली नोकरी गेली
संसार किती आहेत जळत ।
सोडणारे भाऊ पाठ आता
हे तुलाच कारे नाही कळत ।

सरकारचे तर नियम भारी
तरीही सारेच आहेत पाळत ।
चिंता लागली साऱ्यांनाच
असतो एकमेकास टाळत ।

देऊ नकोस रे दुःख आता
बसणार किती तू छळत ।
मनात या भीती किती
विचारही नाहीत ढळत ।
Sanjay R.

श्रद्धांजली

गंगा तू गं यमुनाही तू
सिंधू तूच सरस्वती ।

आई तू आणी माई तू
मायेचा तू सागर होती ।

कोण कुठले अनाथ सारे
साऱ्यांशी तू जोडली नाती ।

करून पोरके गेलीस तू
आठवणी उरल्या आता हाती ।

Sanjay R.

नवी सुरुवात

नव्या कल्पना नवी सुरुवात
वाटे जणू झाली प्रभात ।
मनासारखे घडते जेव्हा
पटापट चाले कसा हात ।
कुठे काही न पडे कमी
उत्साह असे भरभरून मनात ।
Sanjay R.

शुभेच्छा

नववर्षाचा दिवस उजाडला
झाली आनंदाची बरसात ।
नाते करू या दृढ आता
मित्रांपासून करू सुरुवात ।
काळजी घेऊन आरोग्याची
करू दुःखावरती मात ।
क्षणोक्षणी या जीवनात
आपल्यांचीच मिळेल साथ ।
Sanjay R.

नववर्षाचा संकल्प

करू काय मी संकल्प
नाही आयुष्याचा भरोसा ।
जाणार आता जुने वर्ष
नवीन वर्षात नवीन वसा ।
मागचे वर्ष ठेऊन गेले
न मिटणारा आपला ठसा ।
कोरोनाने केले विस्कळीत
चिंतेचा तो दिवस कसा ।
होईल आता सुरळीत सारे
छानच होईल आनंदी असा ।
Sanjay R.