स्वप्न होते एकच
राहिले ते अपूर्ण ।
आशा या डोळ्यात
होणार कधी सम्पूर्ण ।
सरल्या कितीक रात्री
अखंड डोळ्यांचे धरणे ।
उघड्या डोळ्यांनी बघतो
माझे मीच मरणे ।
उत्सव होतो साजरा
लावून दारांना तोरण ।
फुले गेली कोमेजून
हेच अंतिम चरण ।
Sanjay R.
Monday, September 21, 2020
Sunday, September 20, 2020
" तुझे माझे नाव "
आहे एक गाव
त्याला तुझे माझे नाव ।
उठताच सकाळी
होते लोकांची धावाधाव ।
दिवसभर चाले कस्ट
होई जीवाची काव काव ।
कोणी मारे गरीबावर
आपल्या अमिरीचा ताव ।
पोहोचता घरात
उतरते सारी झाव ।
गरिबी हटत नाही
काय अस्तित्वाचा भाव ।
Sanjay R.
Friday, September 18, 2020
" माणूस म्हणजे काय "
माणूस म्हणजे कथा
व्यक्त करतो व्यथा ।
घ्याल लिहायला तर
होईल मोठी गाथा ।
करतो तो पालन
प्रत्येक पूर्वापार प्रथा ।
होते सुरुवात इतिने
निरंतर तो झटतो स्वतः ।
अंत येता होतो दूर
ठेऊन पायरीशी माथा ।
सम्पत नाही कहाणी
उरते सारे जाता जाता ।
Sanjay R.
Thursday, September 17, 2020
" तुले हासता न्हाई येत "
" वऱ्हाडी हास्य कविता "
आयुष्याचे दिस किती
मोजता न्हाई येत ।
लडून लडून डोये सुजले
पुसता न्हाई येत ।
लडता लडता गया दाटला
बोलता न्हाई येत ।
डोकं झालं गा लयच जड
सांगता न्हाई येत ।
हासाव मानलं थोडसं त
हसता न्हाई येत ।
कहाले जगतं बावा तू
तुले काईच न्हाई येत ।
सोड तू इचार आता
तुले टेन्शन न्हाई देत ।
चाल जाऊ दोस्तायकडं
का चालता बी न्हाई येत ।
दोस्त महा हाये वर्हाडी कवी
थो असा बसू न्हाई देत ।
हासून हासून पोट फुटल
पर हालू न्हाई देत ।
हासाले गा लागते काय
दात बी थो काढू न्हाई देत ।
निस्ता करजो हा हा तू
म्हणन कोन....
तुले हसता न्हाई येत ।
Sanjay R.
Wednesday, September 16, 2020
" रंग तुझा वेगळा "
नवरंगांनी रंगलेली ही दुनिया
त्यात रंगच तुझा तो वेगळा ।
चित्रकार तो दूर कुठे अदृश्य
विचार मनात त्याच्या आगळा ।
हिरवी झाडं शुभ्र आकाश
मधेच कुठे होते पानगळ ।
वाहतो वारा कुठून कुठे हा
नाद घुमतो होते सळसळ ।
गर्जती मेघही कधी आकाशी
वीजही जाते लखलख करुनी ।
पावसाची जेव्हा होते बरसात
वाहते पाणी मग लोट धरुनी ।
नदी नाले भरतात तुडुंब
काठ न उरतो जातो विळुनी ।
धरा न उरते मागे ती सरते
जिकडे तिकडे पानी पानी ।
Sanjay R.
Subscribe to:
Posts (Atom)