" थैमान पावसाचे "

दिवस हे पावसाचे 

आच्छादन आभाळाचे ।

साम्राज्य सावलीचे

नाही दर्शन सूर्याचे ।

रिमझिम नृत्य चाले

अंगणात पावसाचे ।

अंग अंग भिजले

लोट वाहे पाण्याचे ।

नदी नाले गेले भरून

थैमान तिथे पुराचे ।

जीवनाची झाली गती

ओघळ वाहे आसवांचे ।

Sanjay R.

" कळी "

कळ्यांची झालीत फुले

 कशी वाऱ्यासंगे डूले ।

दरवळ सुगंधाचा चाले

आणि मन मोहित झाले ।

Sanjay R.

" शेतकरी "

मी आहे शेतकरी

कर्माने मी कष्टकरी ।

राबतो मी दिवस रात्र

जीवन माझे हातावरी ।

नेहमी नजर आकाशात

भीती असते अंतरात ।

निसर्गाचे चक्रच न्यारे

झेलतो सारेच मी आघात ।

बांधावरती होऊन उभा

बघतो जेव्हा स्वप्न सुखाचे ।

मागून येऊन धडक मारते

जीवन माझे आहे दुःखाचे ।

रक्ताचे मी करतो पाणी

लुटून नेतो दुसराच कोणी ।

भोग भोगतो शेतकर्यांचे

डोळ्यातही मग नसते पाणी ।

Sanjay R.

" स्वप्न मनातले "

प्रत्येकाचेच स्वप्न असते

नाव लौकीक मिळवणं ।

हळव्या असतात भावना
त्याही थोड्या जपणं ।

हवा असतो आनंद
मिळतो त्यात परमानंद ।
होतो कधी व्यक्त
शब्दात उतरवणे हाही छंद ।

रमतो स्वतःच्याच विश्वात
होतो त्यातच धुंद ।
बघून दुःख सारे
होऊन अश्रू गळतात बंध ।
Sanjay R.

" घेऊ नको श्वास "

बघ जरा तू माणसा
घेऊ नको श्वास ।
हवा फुकट जरी
त्यात कोरोनाचा भास ।

दूर थोडा तू रे राहा
नाही कोणाचा भरोसा ।
झाली बाधा तुला तर
होशील वेडा पिसा ।

दिवस किती अजून बाकी
नाही ठाऊक कुणास ।
जपूनच राहा तू रे जरा
येणार नाही कोणी मारणास ।

पैसा अडका दे सोडून

कमावले खूप तू जोडून ।
लुटू दे ते सारे आता
नाही फायदा रडून ।

पहा जगाचे झाले हाल
चीनचे फुलले गाल ।
जगण्याची रीत अशी
लढायचे घेऊन ढाल ।
Sanjay R.