" मन उरते अधर "

मन विचारांचा सागर

अहोरात्र चाले जागर

कधी न भरे ही घागर

बुद्धी साऱ्यांची चाकर

कर्म कर्तृत्वाचा नोकर

हवी पोटाला भाकर

भरले पोट देई ढेकर

लालसा मनी निरंतर

नाही तृप्ती चा आदर 

आत्मा मग होई सादर

होई आयुष्याची मरमर

लागे कलंकाची नजर

सरते श्वासांची घरघर

मुक्ती ठाकते सामोरं

विसावतो होऊन अमर

अटळ जन्ममृत्यूचा प्रहर

मन उरते मग अधर 

Sanjay R.

" पहिली भेट "

आठवते अजून

तुझी आणि माझी
ती पहिली भेट

झाली नजरा नजर
गालात हसलीस आणि
घर केलंस काळजात थेट

विसरलो मी सारंच
तू कुठे मी कुठे पण
आठवते पहिली भेट

आठवत नाही काहीच
आठवते फक्त तूच आणि
तुझ्या घराचं गेट

नेहमीच असायचं बंद
रस्तेही अतीच अरुंद
सुटलं सारं झालो लेट

बरंच झालं सुटलं सारं
मनात नव्हतं कुठलं वारं
विसरलो ती पहिली भेट

पुसट झाल्या आठवणी
नाही काळजात कोणी
आता बंद केलं मीही गेट
Sanjay R.

बाल कवितेस प्रथम स्थान प्राप्त

माझ्या बाल्कवितेस प्रथम स्थान प्राप्त झाले, आयोजकांचे खूप खूप आभार

" पहिला पाऊस "

पहिल्या पावसाची तर

असते तऱ्हाच न्यारी ।

वाट बघतात सारे

करून सारी तयारी ।

नागर वखर फिरवून

जमीन होते तयार ।

वाट बघतो बळीराजा

करतो पावसाचा विचार ।

सूर्याच्या तापत्या कहाराने

होतात सारे बेजार ।

बघतात वाट पावसाची

वाटे स्वप्नांचा आधार ।

धरा पण असते प्रतीक्षेत

निसर्गाला येण्या बहार ।

नदी नाले, तलाव झरणे

वाहे  पाण्याची धार ।

Sanjay R.

" प्रियकर चहाचे "

उठताच सकाळी
हवा एक चहा....
कामाची सुरुवात
नंतरच पहा...

पाहुणा मेहुणा
असो कोणीही....
आदरातिथ्य करायचे
देऊन चहा....

चहा विना टाइम पास
काम कठीण महा....
असेल वेळ काढायचा
तर सोबती होतो चहा.....

भूक असो नसो
केव्हाही चालतो चहा....
नाही मिळाला चहा तर
लागते रुख रुख पहा.....

राग असो प्रेम असो
चमकतात तारे.....
चहासाठी कधी कधी
दुखते डोके सारे....

चहा चहा म्हणताच
तलफ येते भारी......
चहा पिऊन बघा
फिरून येते हुशारी....

सवय चहाची
नसेल हो बरी.....
प्रियकर चहाचे
आहेत खूप तरी.....
Sanjay R.