आहे लयच विचारी
गरीब आमचा शेतकरी ।
परी खोदुन आहे मोठी
दरी त्याच्या वाटेवरी ।
वरषानु वरषे चालली
असिच त्याची वारी ।
चोरायचाच गराडा आहे
सभोवताल त्याच्या दारी ।
संकटानी घेरले त्यास
पहा दिशा चारी ।
नाही निसर्गाचा साथ
व्यापारीही झाले भारी ।
पडतो पोटाला पिळा
उघडी नागडी मुलं घरी ।
कधी येशील रे धाउन
सांग तु देवा हरी ।
कधी होतिल का जागे
लोकं हे सरकारी ।
तुटेल नाही तर एक दिस
करा कोनितं काहितरी ।
आसवं डोळ्यात थबकले
एकेक दिवस जातो भारी ।
Sanjay R.
निळ्या निळ्या आकाशात
सुर्याचा एक टिळा ।
गर्मीनं त्याच्या निघतो
भाजुन सारा हुळा ।
चिंब जातो भिजुन देह
होतो निळा काळा ।
आटते पाणी रक्ताचे
तहानेनं व्याकुळ गळा ।
सावलीची माया कशी
लागते धाप सोसताना कळा ।
Sanjay R.
उन्हाळ्यातला एक दिवस
पावसाची झलक दाखवुन गेला ।
आता तर नुसता
महिना मार्चच सुरु झाला ।
हळु हळु सुर्य बघा
लागला किती तापायला ।
आज कसा हा दिवस
उन सावलीचा खेळ सुरु झाला ।
ढगांनी आकाशात
गलबला केला ।
बघुन सुर्य ही सारं
ढगा आड झाला ।
पावसाच्या थेंबांना
उत्साह थोडा आला ।
आ वासलेली धरा
जिव तिचा विसावला ।
कण नी कण धुळीचा
मनसोक्त न्हाला ।
उरली सुरली पानं झाडांची
सरसावली पाणी प्यायला ।
पशु पक्षी झाडे झुडपे
लागले सारे डोलायला ।
उष्ण होउन वाहणारा
वाराही कसा शांत झाला ।
Sanjay R.
चला घेउ या आन
द्यायचा महिलांना सम्मान
पुसुन टाकायचे सारे
पुराणातले अज्ञान
स्त्रीचा मान
पुरुषाची शान
प्रगती पथावर जायचे
सोबतीला असेल विज्ञान
चला घेउ या आन
S. Ronghe
जिवन रंगांचाच खेळ
सुख दुखा:चा त्यात मेळ
हसत हसत जगा नाहीतर
हळुच संपेल ही वेळ
© Sanjay R.
