रम्य पहाट ही
गार धुंद वारा ।
फुलांनी बहरला
धरतीचा पसारा ।
निस्तेज झाला
चंद्र आणी तारा ।
लाल किरणांनी
डोकावतो सुर्य जरा ।
पाखरांच्या किलबीलीनं
जागी झाली धरा ।
मधुर घंटानाद
हाक देइ मंदिरा ।
जयघोष विठ्ठलाचा
देवाचीया द्वारा ।
जय हरी विठ्ल ।
जय हरी विठ्ठल
म्हणा जरा जरा ।।
Sanjay R.
" चारोळी "
बघुन गालावर खळी तुझ्या
भान माझे हरपले ।
मनात बहरली कळी माझ्या
काटे गुलाबाचे करपले ।
Sanjay R.
रुप माझे मलाच
कळले नाही अजुन ।
दाखविले आरशाने मज
मन लाजरे आहे अजून ।
सजले नटले मी परी
नाही हसले मी अजुन ।
गंध प्रीतीचा माझ्या तुज
का कळला नाही अजुन ।
Sanjay R.
बघायची कीती वाट
आली आसवांची लाट ।
गळ्यात दाटला हुंदका
अंतरी विचार अफाट ।
काळी भोर झाली रात्र
पसरला अंधार दाट ।
फुलव सख्या आता
मोगरा माझ्या अंगणात ।
आठवणीत तुझ्या रे
झाले मन माझे सैराट ।
ये ये रे सख्या आता
करु नकोस तु पहाट ।
Sanjay R.
एक अनजानीसी
थी वह रात ।
चांदनी की
चांदसे मुलाकात ।
लीये थे दोनो
हातोमे हात ।
चांदने कही
दिलकी बात ।
कितना अतुट
दोनोका साथ ।
Sanjay R.
