रीम झीम रीम झीम
पाउस धारा ।
काळा पडलाय
आसमंत सारा ।
लपला सुर्य
नाही तारा ।
सु सु करतोय
सोसाट्याचा वारा ।
डोलताहेत झाडं
वाहतो झरा ।
कुणी बघताहेत
खिडकीनं नजारा ।
छत्री रेनकोटची
वेगळीच तर्हा ।
ओली ओली चिंब
भिजते धरा ।
ओसंडुन वाहतो
आनंद खरा ।
Sanjay R.
पावसात मला खूप
भिजायचे आहे ।
खेळ पावसाचे मज
खेळायचे आहे ।
साचलेल्या पाण्यात
नाचायचे आहे ।
वाहत्या पाण्यात
नाव सोडायची आहे ।
काळ्या ढगांसह
धावायचे आहे ।
चिखलात थोडे
भरायचे आहे ।
ओल्या मातीत
घसरायचे आहे ।
भिजुन पावसात
ओरडायचे आहे ।
गित पावसाचे
गायचे आहे
Sanjay R.
मी आणी माझ्या कविता
जिवनच झालय ते एक ।
हसणं बोलणं आणी रागावणं
काहीच नाही त्यात फेक ।
मनात आलंच तर लिहीतो
नाहीतर नुसता कोरा लेख ।
Sanjay R.
मनात चालले द्वंद
नाही मजला ठाव ।
लागला एक छंद
कसा हा मनातला भाव ।
हास्य बघुन तुझे मज
वाटे सोबत तुझ्या हसावे ।
नजरेस देउनी नजर
डोळ्यात तुझ्या बघावे ।
रात्रंदिवस तासन तास
हितगुज तुजशी करावे ।
एक एक क्षण आठवणींचा
हृदयात त्यासी जपावे ।
फुल एक गुलाबाचे
केसांत तुझ्या माळावे ।
हातात घेउनी हात
थोडे तुलाच छळावे ।
तुझे माझे गुफुनी श्वास
एकरुप असे व्हावे ।
निशीगंधेच्या सु गंधात
बेधुंद होउनी गावे ।
Sanjay R.
आला होता पाउस राती
जमन वाटते आता शेती ।
वाटे आठ दिस झाले आता
खर्च पेरनीचा जाइन मातीत ।
पानीच धावला गावावर पावला
बरं झालं बावा भिजली माती ।
देव आसन तीथं पंढरपुरी पन
जगाची दोरी मातर त्यच्याच हाती ।
Sanjay R.
