जब बात दिलकी हो
तो दिलको कैसे समझाये ।
अपनोको कहकर देखा हमने
अबतो सपनेभी खो गये ।
Sanjay R.
दुरही रहना
ये हसीन गोरी ।
टुटेंगे अरमान
बनी रक्खो दुरी ।
हसरते ना होगी
कभी भी पुरी ।
संभालो दिलको
न चलाओ छुरी ।
जालीम है दुनीया
सोच उनकी बुरी ।
Sanjay R.
नाही हे नाते तुझे माझे
फक्त एका धाग्याचे ।
लाडाची बहीण तु माझी
प्रेम लाभु दे जन्मो जन्माचे ।
मिळली मज जशी ग
आईच्या मायेची पाखर ।
तितकीच गोड दीली मज तु
ताई तुझ्या प्रेमाची साखर ।
आईनेच बांधीयेले हे
बंधन आपुल्या नात्याचे ।
रक्षक तुझा मी आयुष्याचा
यातच सार्थक माझ्या जन्माचे ।
Sanjay R.
नारळी पौर्णीमा आहे आज
रक्षाबंधन करणार का ।
ए ताई राखी आज तु मज
बांधणार का ।
नाते तुझे माझे भावा बहीणीचे
रक्षणाची धुरा मज देशील का ।
देतो वचन तुज जन्मभर रक्षणाचे
धाग्यात तु मज बांधशील का ।
Sanjay R.
भुत काळ ला म्हणतो
यादे उन दीनो की ।
भवीष्य काळासाठी सांगतो
वादे ये जिंदगी के ।
अख्या जिवनाचा घोळ
यातच जातो निघुन ।
उरलं सुरलं आयुष्य
घेतो मधेच जगुन ।
जन्म आणी म्रुत्यु
दोन्ही जिवनाची टोकं ।
सारं आयुष्य ठिगळांचं
बोट लावाल तीथे भोकं ।
Sanjay R.
कभी अपनोकी याद
कभी सपनोके साथ ।
तुटता हुवा एक तारा
मै और चांदनी रात ।
ढल गया जब अंधेरा
खो गया चांदका साथ ।
Sanjay R.
ढलता हुवा सुरज
बिखरती हुयी शाम
बादलो के पीछे छीपा
नीला अंबर नीला धाम ।
पंछी लौटने लगे अब घर
रात आजकी चांदके नाम ।
Sanjay R.
रोज भरतो इथं
बाजार नव नवा ।
कोण कोणाचा इथे
आधार कुणास हवा ।
खेळ चालतो पटावर
हार जीतीचा नाही दुवा ।
टाकायचे पाउल पुढे
पुढच्यास सारायचे
मागे तवा ।
Sanjay R.
रुप ना रंग म्हने
चाल माया संग ।
राजे हो तोरा पाहुन तीचा
झालो मी दंग ।
नाही मनलं तरी
झाला पिरेम भंग ।
आता करतं काय बाबु ।
सांगलं बावाजीनं
लगन कराचं तिच्याच संग ।
हुंड्या च्या पुढ
कोन पायते रंग ।
शिकल्या सवरल्यावानीच
हाये ना तीचा ढंग ।
कोनीबी पाहीन तीले
त होइन ना दंग ।
इचार नको करु
जनमभर तुले देइन संग ।
Sanjay R.
अंधार् या रात्री
चांदण्यांची झुलं ।
चांदोबाच्या कानात
चंद्रीकेचे डुल ।
दिवसाला आकाश
निळ॓ निळं खुलं ।
फुलली अंगणात
मोगर् याची फुलं ।
चहुकडे पसरली
सुगंधाची शालं ।
Sanjay R.
