रंग जिवनातले

प्रगटतात शब्द
रुपानं कवितेच्या ।
शोधतात किनारा
भावना मनाच्या ।
कधी अल्याड
कधी पल्याड
गाठी असतात
आठवणिच्या ।
Sanjay R.

कधी सुखाची
कधी दुखा:ची
कविता असते
मनोगताची ।
हास्याविण
होइल कशी
ती जन्मोजन्मीची ।
Sanjay R.

यादोमे तु
मेरी ख्वाबोमे तु ।
तुही तु बसी
मेरी सासोमे तु ।
Sanjay Ronghe

जिवनात बघा
आहेत नवरंग
कधी सुखात दंग
कधी दुखाच्या संग ।
Sanjay R.

कविता घेते
काळजाचा ठाव ।
कधी आनंदाचे नाव
कधी दुखाःचे घाव ।
Sanjay R.

बघ थोड आकाशी
फुलला तिथे कल्पतरु ।
देउन पंखांना गती
क्षितिजाची वाट धरु ।
Sanjay R.

अनोखी अदा

उनकी अदाओके
अब क्या कहेने ।
सुदरसी हसी
यही उनके गहेने ।
बस जाये दिलमे
सच होगे सपने ।
Sanjay R.

हीच ती अनोखी
वेगळी तुझी अदा ।
हास्याची एक कळी
सुखावते मज सदा ।
Sanjay R.

बाप्पा मोरया

चला जाउ या
बाप्पांच्या दर्शनाला ।
करु या आरती
मोदक असतील प्रसादाला ।
हर्षोल्हास जिकडे तिकडे
आनंदी आनंद सगळीकडे ।
मोरया मोरया
क्रुपा करा आमच्याकडे ।
Sanjay R.

महादेव भोळा

ष्रेम निर्मळ भावनांचा मळा
प्रत्येक जण इथं होतो खुळा ।
मनात एकमेकासाठी वाजे खुळखुळा
कधी आईचा तानुल्यासाठी कळवळा ।
Sanjay R

हिंदी राष्ट्र भाषा अमुची
देइ नव दीशा समुची ।
Sanjay R.

पार्वतीचा महादेव भोळा
त्याच्या नंदी चा हा पोळा ।
बळी पुजतो नंदी बैल
करुनी पक्वान्न सोळा ।
कुठे भरते गोटमार
कुठे गाढवांचा मेळा ।
नागपुरात निघते मारबत
कुठे चाले अम्रुत सोहळा ।
Sanjay R.

" शेतकर्याची व्यथा "

लय काम असते
वरसभर बघा ।
नांगरन वखरन
समदच जोखा ।
बीना बैलान
पान नाइ हालत ।
खाचर बंडी
कहीच नाही चालत ।
लय कामं रायते
बैलच वायते ।
मुन त्याच्या पुजेचं
शेतकरी पायते ।
Sanjay R.

ठाउक नाइ आता
सांगु कसं पावसाले ।
डुबली अमदा शेती
काहीच न्हाइ जगाले ।
भुकेनं रडते पोरं
बायकी बी बिछान्याले
कस जगाचं आता
सांगन कोनी आमाले ।
Sanjay R.