गुलाबाची आवड

कीती तुला गुलाबाच्या
आहे फुलांची ग आवड ।
माझ्याकडेही आहे बाग
काढना तू थोडीशी सवड ।

लाल पिवळा आहे निळा
गुलाब तिथे किती भारी ।
येशील का तू सांग मज
आहे फुलला मोगरा दारी ।

माळते तू गजरा शेवांतीचा
श्वासात भरतो सुगंध सारा ।
मन माझे मग झुलू लागते
स्पर्शून जातो हळूच वारा ।
Sanjay Ronghe

हसायला पण हवे कारण

हसायला पण हवे कारण
जीवनाचे हे कसले धोरण ।
हसण्या रडण्याची चिंता इथे
कुणी बांधले हे नवे तोरण ।

हसता हसता रडतो कुणी
मागून पुढे तो जातो गुणी ।
माय बापाचे कष्टच सारे
कोण म्हणतो मी आहे ऋणी ।

होतो बाप जेव्हा म्हातारा
खंगते माय उचलून पसारा ।
मुलगा मुलगी दूर कुठे ते
आठवण येता शोधतो तारा ।

कठीण किती जीवनाची वाट
सरतो अंधार मग होते पहाट ।
जगूच देईना पण भयाण रात्र
श्वास थांबतो नी तूटते गाठ ।
Sanjay Ronghe.

राग

असा कसा हो हा राग
झाला जीवनाचा भाग ।
सकाळ दुपार संध्याकाळ
सांगतो शांत थोडा वाग ।

जिभेची होते वळवळ
डोळ्यांना ही येतो जाग ।
चेहरा पडतो मग लाल
चढल्या आवाजाचा माग ।

बी पी जाते मग वाढून
लागते सगळीकडे आग ।
शांतताच वाटते मग बरी
देवाकडे तीच तुही माग ।
Sanjay R.

आपलं टेन्शन सरलं

उद्या पडन म्हाईत
येते कोन त जिकुन ।
बरबाद होते कोन
भांडे कुंडे हो इकुन ।

आपलं टेन्शन सरलं
त्यायले केलं मोकळं ।
इकासाच्या नावाखाली
ठेवतीन आता ढेकळं ।

पैशाचाच खेळ भाऊ
देशाचं न्हाई कोनाले ।
तुम्ही आम्हीच भैताड
देतो निवडून चोरायले ।
Sanjay R.

संपले नाही अजून

संपले नाही हो अजून
खुप तर आहे बाकी ।
भविष्यातील संकटांची
चेपायची आहेत डोकी ।

दुरीतांचा खेळ सारा
नको म्हणतात दुष्मनी ।
आहेत अजाण इथे सारे
चालवतात ना मन मानी ।

मैत्री जपा शत्रुत्व ही जपा
शोधा आता आपला कोणी ।
कळते गळते सारेच इथे
आहे कुणात किती पाणी ।
Sanjay R.

मार्ग जीवनाचा

जन्माला आलो म्हणून मी
जगायला आहे तय्यार ।
हसत रडत सोसतो सारे
आहे ठेवले उघडुन दार ।

पाय माझे हातही माझेच
तरीही लागतोच ना आधार ।
ओढत ताणत मीही आता
घेतो उचलून सारा भार ।

मी माझा, ओझे ही माझेच
सांगा करू कशाची तक्रार ।
आशेवरच जगतो आता
होईल मार्ग जीवनाचा पार ।
Sanjay R.

पाहिले मीही मरण

लोक जमले कशास
कळेना मज कारण ।
कोणी होते का रडत
धरून माझे चरण ।

चढला साज माझ्यावर
बांधले फुलांचे तोरण ।
चार लोकांनी धरून
केले माझेच का हरण ।

रचला ढीग आता
पेट घेईल सरण ।
मिटून डोळे आता
पाहिले मीही मरण ।

फिरले परत सारेच

जागा होती विराण ।
एकटाच मी उरलो
भडकला अग्नी पण ।
Sanjay R.

डोळ्यास लावते पदर

तुझ्या भावनांची
आहे मलाही कदर ।
म्हणतेस तेव्हा मी
असतोच ना सादर ।

मनात माझ्याही असते
सारखे तुझेच सदर ।
कशाला तू सारखा
डोळ्यास लावते पदर ।

डोळ्यात आसवे तूझ्या
जीव होतो माझा अधर ।
समजून घे थोडा तूही
माझ्या मनातला गदर ।
Sanjay R.

जळता दीप अंधारात

जळता दीप अंधारात

होते सारेच प्रकाशित ।

पेटला दिवा या मनात

धग निखाऱ्यांची उरात ।

राख सारे होणार नाही

ऊब त्याची कणाकणात ।

पडू दे कोळसा आता

घावच खोल हृदयात ।

आठवणींना कसे सावरू

भिजल्या त्याही रक्तात ।

विझविण्यास हवे पाणी

तेही नाही या डोळ्यात ।

Sanjay R.