मोठी झालीस तू जरी
बाबांचीच लाडकी परी ।
कौतुक तुझे मनात किती
तुलाच शोधतो भिरभीरी ।
लहानपण आठवते अजून
हट्टी स्वभाव होता भारी ।
हवे म्हणजे ते हवेच तुला
रूसून बसायची पुढच्या दारी ।
खोटे खोटेच तू रडायची
बोलताच कुणी काही तरी ।
आईस्क्रीम बघताच मात्र कशी
क्षणात खुश व्हायची स्वारी ।
किती आता बदललीय तू
शांत स्वभाव नी परोपकारी ।
प्रत्येक गोष्टीचा विचार मनात
पेलतेस सारीच जवाबदारी ।
Sanjay R.
No comments:
Post a Comment