जीवनाची गाडी
जन्म ते मृत्यू ।
आरंभ ते अंत
दोन टोकाचे स्टेशन ।
मधे अनेक थांबे
आपण फक्त बघायचं ।
कुठे थांबायचं
कुठे निघून जायचं ।
मार्गात प्रवासी अनेक
उतरणारे चढणारे ।
जीवाच्या आकांताने
फक्त जगणारे ।
कुणी हसरा
कुणी लाजरा ।
रडकाही वाटतो
कधी कधी साजरा ।
सुख आणि दुःख
त्यात विरोधाभास ।
चालायचंच हे
थांबे वरी श्वास ।
Sanjay R.
No comments:
Post a Comment