गुरुजी माझे प्रायमारीचे
होते अतीच आवडीचे ।
असले जरी ते थोडे कडक
धडे शिकवायचे जीवनाचे ।
पांढरा शुभ्र त्यांचा पोशाख
रुबाबदार ते दिसायचे ।
शिस्त म्हणजे त्यांचा बाणा
सारेच त्यांना घाबरायचे ।
गृहपाठ जो करून येई
पाठ त्याची थोपटायचे ।
अभ्यास जो न करता येयी
पाठीत रट्टा त्याच्या घालायचे ।
कडक जरी ते असले तरी
सगळ्यांनाच खूप आवडायचे ।
जडलो घडलो आज आम्ही जे
ऋणी आहोत सारे गुरुजींचे ।
Sanjay R.
No comments:
Post a Comment