आघात

तुझ्या कवितेतली साद
करून गेली आघात ।

शोधतो अर्थ मी शब्दांचा
वाटत जीवन झाले अनाथ ।

जरा दोन पाऊले तू ये पुढे
असेल तूला या मनाची साथ ।

चुकलेली वाट ती मागे गेली
सुटणार नाही धरलेला हात ।
Sanjay R.

ढगांनी वेढलं आकाश

ढगांनी वेढलं आकाश

दर्शन सूर्याचे होईना ।

पडेल केव्हा पाऊस

काय तेच कळेना ।

कधी तरी येतात मधेच 

चार दोन सरी बरसतात ।

भिजत नाही धरा त्यात

रंग पावसाचे ओसरतात ।

शेत अजूनही तहानलेले

पदर धरेचा भिजेना ।

डोळे लागले आकाशात

बी मातीतले रुजेना ।

Sanjay R.

होऊ नको तू माणूस

होऊ नको तू माणूस

भाव मनात तू आणुस ।

मन तुला का कळेना

तेही नको तू जाणूस ।

नाही विचार रे तुझ्यात

नको डोक्याला तू ताणुस ।

होऊ नको तु माणूस

भाव मनात तू आणुस ।

Sanjay R.

तोडफोड

प्रश्नाचे हवे उत्तर
करणार किती तडजोड ।
किती तुझे प्रश्न
करू कशी मी फोड ।
जीवनाचा हा प्रवास
सगळ्यांचीच लागली होड ।
साखरेहून सांग
आहे का दुसरे काही गोड ।
टेन्शन सोड आता
घेऊ नकोस तू लोड ।
हसत राहा नेहमी
नाहीतर होशील अशीच रोड ।
चला जाऊ आता
करू या थोडी तोडफोड ।
Sanjay R.

तडजोड

मार्ग जीवनाचा कठीण
खाचखळगे इथे किती ।
प्रत्येक पाऊल ठेवा जपून
हवी स्व रक्षणाची नीती ।
मांडले काय समोर कुठे
त्यातच मग थांबते गती ।
विचारांचे वादळ छळते
सहजच मग तुटते मती ।
जायचे आहे पुढेच पुढे
सांभाळून सगळी नाती गोती।
माघारीचा मग मार्ग नसता
तडजोडीशिवाय काय हाती ।
Sanjay R.