Friday, July 31, 2020

" भ्रमण सूर्याचे "

सरते जिथे रात्र जेव्हा
आणि होते प्रभात ।
सूर्याच्या साक्षीने होते
दिवसाची सुरुवात ।

पूर्वे पासून पश्चिमेला
चाले सूर्याचे भ्रमण ।
होताच सायंकाळ
होई अंधाराचे आक्रमण ।

अस्त होताच सूर्याचा
येई साम्राज्य अंधाराचे ।
व्यापून जाई आकाश सारे
विश्व चंद्र आणि ताऱ्यांचे ।

कुठे लखलख कुठे चमचम
रातकिड्यांचे चाले आवाज ।
मधेच दिसतो दूर काजवा
सकाळ होता सरतो साज ।
Sanjay R.



Thursday, July 30, 2020

" मलाही परत हसायचं "

" आहे मला हसायचं "

अहो सांगा ना कोणी
शाळेत कधी जायचं ।

कंटाळा आला आता
किती घरात बसायचं ।
 
विसरलोच वाटते मी
दंगा मस्ती करायचं ।

भेट नाही गाठ नाही
कुठे मित्रांना शोधायचं ।

घरातल्या घरात आता
एकटच कसं खेळायचं ।

प्रश्न मनात झालेत जमा
कधी गुरुजींना विचारायचं ।

जा बाबा कोरोना तू
आहे मला हसायचं ।
 संजय रोंघे

🥱😃🥱😃🥱😃🥱

Wednesday, July 29, 2020

" लावणी जीव तुझ्यात रंगला "

करून मी नट्टा पट्टा
झाली हो तय्यार....
घ्या बघून डोळे भरून
करू नका अंधार....

मज वाटते हो भीती
सांगू कशी किती....
राया जाऊ नका दूर
घ्याना हात माझा हाती....

गेले किती मी थकून
वाट तुमची हो बघून....
या जरा रंगात आज
जाइल ताण माझा निघून...

घ्या जवळ मला आज
काढते मी साज...
करा बंद तुम्ही डोळे
मज वाटते हो लाज.....

देते सारे मी तुम्हास
हळू घ्या ना जरा श्वास...
रात्र ही आजची
आहे किती खास...

मिठीत तुमच्या राया
मिटवा माझी क्षुधा....
प्रीत तुमची माझी
कृष्णाची जशी राधा....
Sanjay R.

Tuesday, July 28, 2020

कवितेला मिळाली पावती

माझ्या कवितेला मिळालेला सन्मान, आयोजकांचे खूप खूप आभार.
जीवन हे सारे
आहे फक्त श्वास ।
जगण्यास हवा
प्रेमाचा आभास ।

येती आणि जाती
दुःखाचे निश्वास ।
सदा मनी चाले
सुखाचाच ध्यास ।

करू मी किती
मनात प्रयास ।
अंतरात माझ्या
प्रीतीचा वास ।

सत्य हे जीवनाचे
हवा विश्वास ।
प्रेमविन नाही
काही इथे खास ।

विराण वाटेवर
कठीण प्रवास ।
असता होई सुकर
प्रेमाचा सहवास ।
Sanjay R.


Monday, July 27, 2020

" बापुचं लगन "

TRबापू झाला मोठा
लगन त्याच कराचं ।
पोरगी निंगलो शोधाले
सगळ्यायले होतं सांगाच ।

दिसरात डोक्यात इचार
कसं काय थे कराचं ।
पोट्ट म्हणे बहीन
मधुरीलेच घरी आनच ।

म्या मानलं बावा
दाव मले तुयी माधुरी ।
मनानं तुयाच करू लगन
होऊ दे इच्छा तुयी पुरी ।

घेऊन आलं पोट्ट मोठं
शेनीमाच एक पोस्टर ।
म्हने हे व्हय थे माधुरी
नवराबी हाये तिचा दाकटर ।

समजेच न्हाई मले काई
डोकं फिरलं का याचं ।
माधुरी वानी आसन कोनी
त उरकून टाकू त्याचं ।

मंग शोधली म्या एक
दिसे डिकटो माधुरी ।
मनल जमते कारे बापू
हाये थोडीशी कारी ।

बापू बी मानला जरा
करा काय लागते गोरी ।
लेकरं झाले का मंग
हालवंन माही माय दोरी ।

ठरलं लगन मंग त्याच
50 मन्दिच कराचं ।
वाचतेत ना पैसे बी
कोरोना मन्दिच उरकवाचं ।

झालं सारं झक्कास
सगळेच झाले खुश ।
पुसला म्याबी घाम
हाये सुनंले कामाची हाऊस ।
Sanjay R.