जिवन म्हटलं की
तणाव हा आलाच ।
आनंदाच्या सोबत
दुर त्याला साराच ।
मण भर ओझे
करी डोक्याला भार ।
नौका जिवनाची
होयील कशी पार ।
आहे सुरेख जिवन
भरलय त्यात सुख: ।
चविला थोडं हवंच ना
क्षणभराचं दुखः ।
Sanjay R.
जिवन म्हटलं की
तणाव हा आलाच ।
आनंदाच्या सोबत
दुर त्याला साराच ।
मण भर ओझे
करी डोक्याला भार ।
नौका जिवनाची
होयील कशी पार ।
आहे सुरेख जिवन
भरलय त्यात सुख: ।
चविला थोडं हवंच ना
क्षणभराचं दुखः ।
Sanjay R.
काय गं पोरी
नशीब तुझं भारी
लाडात वाढली
आई बापाची परी
लग्न करुनआली
परक्या दारी
विसरुन बालपण
होतेस तु नारी
सासरी ओढतेस
कामाची दोरी
थकली भागली
नसतो विचार तरी
आता शिण घालवाया
जा गं तु माहेरी
आई बापाची माया
आहे तुझ्याच वरी
Sanjay R.
काय गं पोरी
नशीब तुझं भारी
लाडात वाढली
आई बापाची परी
लग्न करुनआली
परक्या दारी
विसरुन बालपण
होतेस तु नारी
सासरी ओढतेस
कामाची दोरी
थकली भागली
नसतो विचार तरी
आता शिण घालवाया
जा गं तु माहेरी
आई बापाची माया
आहे तुझ्याच वरी
Sanjay R.
काय पण नशीब
त्या आरशाचे
सदा असतेस तु
पुढ्यात त्याच्या ।
मलाही लागला
छंदच आता
शोधतो तुला
अंतरात त्याच्या ।
Sanjay R.
डोळ्यात बघण्याचा
लागला मज छंद ।
नजरा नजर हेताच
मन होइ बेधुंद ।
चांदण्या रात्री आकाशी
प्रकाश चंद्राचा मंद ।
मनात विचारांचे चाले
वेगळेच एक द्वंद ।
झेलतो ओझे आठवणींचे
उलगडतो एकेक बंध ।
स्वप्नांचा होतो भास
लुटतो तयात आनंद ।
Sanjay R.