" तराणे "

संसार हा फाटका
करु कसा नेटका ।
माझ्या मनाचे गाणे
लुप्त झाले तराणे ।
Sanjay R.

घ्यावे लिहायला
चार ओळिंचे गाणे ।

शब्दांनिच शब्दांना
सजवायचे मनाने ।

नभात घेउन एक
उंच उंच भरारी ।

लुप्त झाले
सारे तराणे ।
Sanjay R.

" आल्या गारा "

हळु हळु वाढला वारा
हलला झाडांचा पसारा ।

थेंबांची होताच बरसात
सुरु झला थडथड मारा।

पळता भुइ थोडी झाली
धरेवरी जमल्या गारा ।

अंगण रस्ते फुलुन गेले
चहुओर कश्मिर झाले ।

निसर्गाची करणीच न्यारी
उलथुन आला हिमालय सारा ।

उभ्या पिकांचा विनाश झाला
बळिच्या डोळ्यात चमकला तारा ।
Sanjay R.

" आठवणी "

प्रगटतात शब्द
रुपानं कवितेच्या ।
शोधतात किनारा
भावना मनाच्या ।
कधी अल्याड
कधी पल्याड
गाठी असतात
आठवणिच्या ।
Sanjay R.

कधी सुखाची
कधी दुखा:ची
कविता असते
मनोगताची ।
हास्याविण
होइल कशी
ती जन्मोजन्मीची ।
Sanjay R.

यादोमे तु
मेरी ख्वाबोमे तु ।
तुही तु बसी
मेरी सासोमे तु ।
Sanjay Ronghe

जिवनात बघा
आहेत नवरंग
कधी सुखात दंग
कधी दुखाच्या संग ।
Sanjay R.

कविता घेते
काळजाचा ठाव ।
कधी आनंदाचे नाव
कधी दुखाःचे घाव ।
Sanjay R.

बघ थोड आकाशी
फुलला तिथे कल्पतरु ।
देउन पंखांना गती
क्षितिजाची वाट धरु ।
Sanjay R.

" सारी ही माया "

तुझे गित
माझी झंकार ।

माझे मित
तुझा होकार ।

नाही आकार
नाही विकार ।

हरवले क्षण
सारे निराकार ।
Sanjay R.

प्रभु तुझीच रे किमया
आहे सारी ही माया ।
विचारातच सारा
वेळ जातो वाया ।
Sanjay R.

शब्दांमधे असते ताकद
नजरेला का पडतो भ्रम ।
विचारांना अनेक वाटा
स्पर्श असावा सर्व प्रथम ।
Sanjay R.

" नारी शक्ती "

नारी शक्तीची किमया महान ।
करावा तितका कमीच सन्मान ।

ममता करुणा वात्सल्याची मुर्ती ती
कधी होइ ती शुर विर पराक्रमी महान ।

कितीक नावे घ्यावी इतिहासातील
थोरवी गाता उरी दाटे अभीमान ।

विसरताहोत आम्ही द्याया तिज सम्मान
आहे तीच अमुच्या प्रत्येक घराची शान ।
Sanjay R.