वादळात सापडलेल मन
बाहेर निघायची तगमग
प्रतिक्षेत असलेले नेत्र
आणी
त्यात आनंदाची एक लहर
झोकुन द्यायच असत त्यात
विसरायची असतात दुखः
हवा असतो आनंद परमानंद
शोधात मी भटकतो दारोदर
लाभते मज हे कवितेत सारं ।
Sanjay R.
अब तक ना
समझ पाये उनको ।
हुवे हम उनके
पर ना हुवे वो हमारे ।
जब समझे थोडा
तो रिश्ताही न रहा ।
Sanjay R.
का रे तु हिरावलास
आनंद माझा ।
दिले सर्वस्व तुजला
आणी विसरलास मला ।
Sanjay R.
आनंदच माझा
दुर दुर जातोय ।
धरा कुणीतरी
गटांगळ्या मी खातोय ।
Sanjay R.
एक आठवण
नजरेपुढे क्षणन क्षण ।
दिवसा मागुन
दिवस जातात ।
घर आठवणींच
मोठ होत ।
हरवतो आपण
त्यातच मग ।
जगतो आठवत
मग कण न कण ।
Sanjay R.
मनात अगणीत
विचारांच काहुर ।
क्षणात लागे मनी
एकच हुरहुर ।
क्षण निसटतो
जातो दुर दुर ।
Sanjay R.
